Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου του 1944 στην Αθήνα από Ελληνίδα μητέρα και Γερμανό πατέρα. Τα πρώτα της χρόνια τα πέρασε στα Αναφιώτικα της Πλάκας και στην παιδική της ηλικία μετακόμισε στη Σαντορίνη, όπου και έζησε μέχρι τα εφηβικά της χρόνια. Τα πρώτα της ακούσματα ήταν τα μικρασιάτικα τραγούδια που τραγουδούσαν οι πρόσφυγες στην Αθήνα. Επηρεάστηκε μουσικά από τη βυζαντινή μουσική και τα νησιώτικα τραγούδια της Σαντορίνης και των Κυκλάδων. Υπηρέτησε την ελληνική παραδοσιακή μουσική με το πολύ ιδιαίτερο προσωπικό της ύφος, εισάγοντας τον ηλεκτρονικό ήχο στις διασκευές της. Στα περισσότερα τραγούδια της γράφει η ίδια τους στίχους και τη μουσική. Η μουσική της γραφή έχει επιρροές από τα παραδοσιακά και τα λαϊκά τραγούδια.
Μελοποίησε ποίηση της Σαπφούς, του Κώστα Βάρναλη, του Έλληνα ποιητή των θαλασσών Νίκου Καββαδία και του Γιώργου Σαραντάρη. Το 2020 μελοποίησε και ανάρτησε κύκλο πέντε ποιημάτων της Κικής Δημουλά. Το 1976, με «παραγγελία» του Μάνου Χατζιδάκι, η Μαρίζα Κωχ συνέθεσε μια μπαλάντα διαμαρτυρίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο με τίτλο «Παναγιά μου – Παναγιά μου» και με το τραγούδι αυτό συμμετείχε στον διαγωνισμό της Eurovision στη Χάγη.
Από τη δεκαετία του 1970 άρχισε να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο τραγουδώντας στα μεγαλύτερα θέατρα και σε αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ στη Δυτική Ευρώπη, στη Ρωσία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική ως πρέσβειρα της ελληνικής μουσικής. Το 1980 υπήρξε η πρώτη τραγουδίστρια της Δύσης που εμφανίστηκε στην Κίνα και, στο πλαίσιο διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών, εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πεκίνο. Το 2009 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο φεστιβάλ International Country Music Week που διεξάγεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του Μάο: εκεί διακρίθηκε ανάμεσα σε συμμετοχές τριάντα δύο χωρών από τις πέντε ηπείρους, και της απονεμήθηκε το βραβείο «Best Singer». Το καλοκαίρι του 2010 ταξίδεψε και πάλι στην Κίνα ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (της οποίας είναι επίτιμο μέλος), προκειμένου να παρευρεθεί στις εργασίες του 29ου Συνεδρίου της Διεθνούς Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (ISME). Με το πέρας του Συνεδρίου παρέλαβε, με όλη την ελληνική αποστολή, τη σημαία του 30ού Συνεδρίου της ISME, το οποίο διεξήχθη τον Ιούλιο του 2012 στη Θεσσαλονίκη.
Για τις περιοδείες της η Μαρίζα Κωχ λέει:
«Αξιώθηκα να τραγουδήσω σε πολλά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, αλλά και σε αμέτρητα σχολεία, καφενεία, αγροτικές αποθήκες και των πιο μικρών χωριών της πατρίδας μας. Καμαρώνω το ίδιο και για το ένα και για το άλλο. Με τα τραγούδια μου θέλω να ομολογήσω όσα νιώθω ταξιδεύοντας στην πατρίδα μας. Στα δικά μου μάτια μοιάζει να είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου σε φυσική ομορφιά, σε χαρακτήρες ανθρώπων, σε ιστορία, σε μουσική, σε τέχνες, σε θρησκευτικό μεγαλείο, σε βάθος ανθρωπίνων συναισθημάτων».
Το 2011, σε συνεργασία με τον συνθέτη Filtig, δημιούργησε το έργο ηλεκτρονικής μουσικής Platonia, στο οποίο και ερμήνευσε τα φωνητικά μέρη.
Το 1996 ίδρυσε δική της δισκογραφική εταιρεία, τη VERSO MUSIC, με σκοπό την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών από όλη την Ελλάδα και την έκδοση παιδικής δισκογραφίας.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και έπειτα η Μαρίζα Κωχ αφοσιώθηκε κυρίως στη μουσική εκπαίδευση των παιδιών. Το 1996 ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα σε παιδιά. Το 2004 ιδρύθηκε και εξακολουθεί να λειτουργεί το «Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου Μαρίζα Κωχ» για τη βιωματική διδασκαλία της μουσικής σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Το 2008 σε συνεργασία με το Ωδείο Αθηνών δημιούργησε την «Παιδική χορωδία παραδοσιακού τραγουδιού Μαρίζα Κωχ».
Εξέδωσε παιδικούς δίσκους με παραδοσιακά παιχνιδοτράγουδα και έδωσε παραστάσεις για παιδιά με τα έργα «Η Γοργόνα ταξιδεύει τον μικρό Αλέξανδρο», «Ο Ιάσονας στην Αργοναυτική Εκστρατεία», «Ορφέας», «Εννέα Μούσες», «Οι Άγγελοι στους σταθμούς του Μετρό», «Το Λιοντάρι από το Βέρμιο» και «Το Πάπλωμα με τα Χρυσά Κουδούνια».
Τα βιβλία της «Η Γοργόνα ταξιδεύει τον μικρό Αλέξανδρο» (Κέδρος,1994), «Με τη Μαρίζα τραγουδώ, Ελληνικά μαθαίνω» (Εκδόσεις Σταμούλη, 2010) και «Το Πάπλωμα με τα Χρυσά Κουδούνια» (Εκδόσεις Σταμούλη, 2011), που συνοδεύονται από ψηφιακούς δίσκους, απευθύνονται σε παιδιά που ασκούνται στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής μουσικής παράδοσης.
Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο «Το ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης», μια βιογραφία των παιδικών της χρόνων.
Τιμήθηκε για τη μουσική της προσφορά από τον Σύνδεσμο Ελληνίδων Επιστημόνων και από το Cornell University της Νέας Υόρκης ως «γυναίκα δημιουργός».
Είναι επίτιμο μέλος της Θηραϊκής Εταιρείας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.). Διετέλεσε, επίσης, μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής για τα Μουσικά Σχολεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Τον Οκτώβριο του 2015 το Πανεπιστήμιο Πατρών πραγματοποίησε ένα αφιέρωμα στη Μαρίζα Κωχ για τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων ανελλιπούς παρουσίας στο χώρο της μουσικής. Της απονεμήθηκε τιμητικό δίπλωμα και εκείνη επέλεξε και τραγούδησε αρκετά τραγούδια από το ρεπερτόριό της.
Η Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.), στο πλαίσιο του 7ου Συνεδρίου της με θέμα: «Μουσικός Γραμματισμός: Τυπικές και Άτυπες Μορφές Μουσικής Διδασκαλίας-Μάθησης», που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2015 στη Θεσσαλονίκη, απένειμε στη Μαρίζα Κωχ τιμητική διάκριση «για την πολυετή και ευδόκιμη προσφορά της στη μουσική εκπαίδευση και το ανεκτίμητο πολιτιστικό έργο της».
Σήμερα, το εκπαιδευτικό της έργο «στεγάζεται» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.